10 grudnia 2010 (piątek), godz. 20:00
John Coltrane gigant jazzu
HARD WORK ENSEMBLE to grupa skupiająca profesjonalnych muzyków, których połączył szacunek dla „giganta jazzu” Johna Coltranea. W związku z 80-tą rocznicą urodzin artysty zespół przygotował specjalny program p.t.: „TRIBUTE TO JOHN COLTRANE”, który z powodzeniem prezentuje w kraju i zagranicą.
W piątkowy grudniowy wieczór zagrają dla wszystkich: Robert Chyłatenor sax, Wojciech Pruszyński piano, Piotr Stepek bass oraz Marek Wesołowski drums.
Bilety w cenie 15 zł do nabycia na www.abilet.pl
Jon Coltrane nie próbując utożsamiać się z hard-bopem czy modern jazzem, wybrał własną drogę jazzowej awangardy. Zmiany, jakich dokonał Coltrane w muzyce jazzowej po roku 1960, są nieporównywalne z dotychczasowymi innowacjami np. Parkera czy Davisa, jego John Coltrane Quartet okazał się zaś jedną z najznakomitszych formacji w historii nowoczesnego jazzu. Coltrane wprowadził szereg innowacji o charakterze techniczno-brzmieniowym: po raz pierwszy w historii jazzu używał saksofonu sopranowego, posługiwał się głosem jako tłem dźwiękowym, eksperymentował z muzyką hinduską, swobodnie traktował improwizację.Uwagę na siebie zwrócił w 1955 r. w grupie Milesa Davisa. W porównaniu z delikatnymi, koronkowymi improwizacjami lidera, Coltrane brzmiał jakby niezgrabnie, niemal brutalnie. Jednakże w tych intuicyjnych poszukiwaniach saksofonisty krył się zalążek muzycznych eksperymentów. Początkowo Coltrane był pod znacznym wpływem muzyki i osobowości Milesa (np. nagranie "Round Midinight" z płyty Milesa Davisa "Talles Trees"), ale wraz z kolejnymi nagraniami i koncertami coraz wyraźniej starał się sugerować liderowi własne pomysły. Swoim niekonwencjonalnym podejściem do modern jazzu Coltrane zainteresował także innych muzyków. Szczególnie ważną w tym przypadku okazała się współpraca z pianistą Theloniousem Monkiem, a także Redem Garlandem, Donaldem Byrdem. Monk natychmiast potrafił wychwycić z nowatorskiej muzyki Coltrane’a ciekawe pomysły harmoniczne i brzmieniowe, a współpraca tych dwóch indywidualności nabrała ciekawego, artystycznego wymiaru (np. nagrania "Monk’s Mod" oraz "Nutty" z płyty "Thelonius Monk And John Coltrane"). Po latach dominacji wyciszonego brzmienia (np. Lestera Younga i Stana Getza), barwa saksofonu Coltrane’a wydawała się szokująco ostra i surowa, choć muzyczne pomysły były nienaganne. Wkrótce wraz z Sonnym Rollinsem Coltrane należał do najpopularniejszych hardbopowych saksofonistów tenorowych Nowego Jorku (tylko w samym 1957 r. Coltrane nagrał 21 płyt). W tym samym roku, po krótkiej, ale bardzo owocnej współpracy z Theloniousem Monkiem, Coltrane wrócił do Filadelfii. Okres współpracy z gigantami jazzu lat 50. (Miles, Monk, Gillespie) umożliwił Coltrane’owi powolne, lecz konsekwentne kreowanie własnego stylu.
Opracowanie: Dionizy Piątkowski, "Encyklopedia Muzyki Popularnej - JAZZ", Copyright by Oficyna Wydawnicza Atena 1999
ostatnia zmiana: 2010-11-25
poleca:
Zielona Góra - imprezy, koncerty, informacje
