Wspomnień czas...ZOK zaprasza

Karta zgłoszenia do pobrania na stronie www.zok.com.pl  oraz wiecej informacji

Agnieszka Osiecka (9.10.1936-7.03.1997), poetka, prozaik, autorka spektakli teatralnych i telewizyjnych, reżyser filmowy, dziennikarka, przede wszystkim jednak autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek. Niezwykle uzdolniona, zaliczając program dwóch lat w jeden rok, ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Marii Curie-Skłodowskiej w 1952 roku. Studia wyższe odbyła na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Dziennikarskim (1952-1956) oraz w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957-1961), uzyskując dyplom reżysera etiudą filmową Słoń. Podczas studiów rozpoczęła współpracę z prasą literacką i młodzieżową, publikując reportaże i eseje. W roku 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), pisząc dlań teksty piosenek o tematyce lirycznej, nie pozbawione jednak akcentów społecznych. Na pierwszym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1963 roku odniosła wielki sukces, otrzymując nagrodę indywidualną za "Piosenkę o okularnikach" oraz sześć wyróżnień za piosenki: "Białe małżeństwo", "Czerwony Kapturek", "Gdzie jest szlagier", "Kochankowie z ulicy Kamiennej", "Solo na kontrabasie", "Ulice wielkich miast".

Pierwszy zbiór Jej piosenek "Kolory" wydała w 1962 roku Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.

Ciekawa życia, nieustannie poszukująca inspiracji twórczej, dużo podróżowała, prowadziła bogatą korespondencję, fotografowała. W 1973 roku ze związku z dziennikarzem Danielem Passentem urodziła jedyną córkę Agatę.

Pod koniec życia znalazła coś, co te czasy zdawało się przywołać ponownie: maleńki teatrzyk Atelier na plaży w Sopocie. Spędzała tam wiele czasu. Pisała dla niego sztuki i piosenki. Kiedy odeszła, teatrzyk przybrał Jej imię.

Pierwszą autorską płytę - "Piosenki Agnieszki Osieckiej" wydały Polskie Nagrania w 1967 roku. Znalazły się na niej utwory głównie rodem z STS-u. Ostatni, pięciopłytowy album "Pięć oceanów" wydany przez Polskie Radio przygotowywała, wybierając starannie najważniejsze dla siebie piosenki. Nie doczekała jego premiery. Trawiona chorobą nowotworową zmarła 7 marca 1997 roku.

Jej grób znajduje się na starych Powązkach w kwaterze 284b rząd 2 grób 16.

Nagrody i odznaczenia:

Nagroda Literacka ZAiKS-u , 1963

Nagroda Komitetu ds. RTV za cykl "Listy śpiewające", 1963

Wieniec Laurowy - główna nagroda na Festiwalu Teatrów Małych Form w Sarajewie, 1964

Złota Odznaka ZSP, 1965

Kilkanaście nagród i wyróżnień za piosenki na festiwalach w Opolu

Prometeusz - Nagroda Polskiej Estrady, 1994

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, 1997, pośmiertnie